CV de Buntstèkers

Pieter Meulenbroeks werd 59 jaar 

Pieter Meulenbroeks (1962-2022) had de lach aan zijn kont hangen

NETERSEL – In Netersel hangen veel vlaggen halfstok. Het heeft niets met boerenprotesten te maken, maar met het overlijden van dorpsgenoot Pieter Meulenbroeks (59).

Harrie Wenting 15-07-22, 14:21

Pieter, geboren in Bladel, had altijd veel met Netersel omdat het de geboorteplaats van zijn moeder was. Opgegroeid op een boerderij bleef hij altijd iets met boeren te maken hebben. Vanuit zijn werk in de veesector, maar ook met zijn voorliefde voor oude tractoren, daarvoor was hij lid van de vereniging Ouderwets Boeren in Bladel.

Ere-Buntsteker

Maar Netersel kent hem vooral van zijn inzet bij carnavalsvereniging De Buntstekers. Daar waar de lach over het podium spoelt, voelde hij zich in zijn element. Hij had altijd de lach op zijn gezicht en elke grap kon hij nog grappiger maken. Vanaf het moment dat hij zich in 1998 aanmeldde, droeg hij de veren van de Raad van Elf. En als er optredens waren zoals het tonpraten, was hij de persoon die elke deelnemer naar het podium begeleidde. Nadat hij dat 22 jaar had gedaan, kreeg hij daar een speciale onderscheiding voor en werd ere-Buntsteker.

In de vereniging Ouderwets Boeren was hij elk jaar betrokken bij de organisatie van de Bladelse dorsdag. Maar bij de volgende editie in januari 2023 zal hij met zijn oude Ursustrekker ontbreken.

Afscheid op boerengrond

Het afscheid van hem is ook op boerengrond, op het veebedrijf van zijn broer waar hij zelf opgroeide, aan de Beekakkersweg 3 in Lage Mierde. Zaterdag om 10.30 uur is daar iedereen welkom voor een afscheidsdienst, daarna is er in besloten kring een samenkomst in herberg De Buitenman, waarna hij op de natuurbegraafplaats De Utrecht wordt begraven.

Pieter laat een vriendin en drie kinderen na.

Afscheid van Pietje d’n Buntstèker

Hebben we het over een Buntstèker dan denk ik aan Pieter Meulenbroeks of beter gezegd aan Pietje d’n Buntstèker. Met zijn klompen, grijze broek, blauwe kiel, rode zakdoek en zijn zwarte klak. Door deze kleding viel hij op binnen de raad. Echter nog meer door zijn lach en zijn ondeugende pret ogen. Altijd klaar voor een grap, een mop of ondeugende streek! Mooi om te zien hoe Pieter genoot in zijn rol als Buntstèker en er helemaal zijn eigen invulling aangegeven heeft. ONVERVANGBAAR!!

Pieter Meulenbroeks is sinds 1998 lid van CV De Buntstèkers. In 2002 werd Pieter Prins van ’t Hupke. Zijn motto voor deze carnaval was; Carnaval is als een neus, je moet eruit halen wat erin zit! Dit motto heeft Pietje ook in de jaren na zijn prinsschap gewoon aangehouden.  In 2009 werd Pietje opper Buntstèker omdat hij 11 jaar bij de raad zat. In 2020 kreeg hij de onderscheiding ere Buntstèker. Dit heeft hij dubbel en dwars verdiend.

Carnaval begint altijd met de zittingsavond. Al heel lang is Pietje onze Buntstèker. Alle grote artiesten uit de Kempen werden door hem naar het podium geleid. Hoe gekker hoe leuker. Na de zittingsavond gaan we altijd naar de nieuwe prins voor broodjes. Pietje rende een keer op zijn klompen naar de prins. Dat is iets wat je niet moet willen, zei Pieter nadat hij heel zijn gezicht had open gevallen.

Op donderdagavond carnaval vieren bij de Hoeksteen te Bladel. Hier was hij altijd bij en voelde zich als een vis in het water. We feesten daar  met de Ofgezatband. Ook zij moesten aan de grappen van Pietje geloven, op het podium kroop hij een keer in een grote instrumentenkoffer. Hij maakte plezier met iedereen die daar was en na polonaise 50 liep hij nog even enthousiast mee. Daardoor viel hij niet altijd op tussen de mensen van de hoeksteen. Hij is zelfs een keer door een oplettend raadslid uit een busje gehaald dat naar de Donksbergen zou gaan.

Met schoolcarnaval was hij één van de gangmakers. Tijdens de spelletjes, als er valsgespeeld kon worden stond hij altijd vooraan,  maar met zijn verleidelijke blik kwam hij er vaak mee weg. Bij de schoolcarnaval kwam het kind in Pieter boven. De juffen voor de gek houden was zijn uitdaging.

Pietje staat graag in de picture met carnaval. Als er foto’s gemaakt werden stond Pieter er altijd op. Zijn lach zullen we nooit vergeten. Als hij niet boven op de Prinsenwagen stond zat hij graag met Wout op de oude Hanomag die de Prinsenwagen rondtrok. Met Wout en Martin deelde hij de liefde voor oude tractoren en hebben samen vele ritjes mogen maken voor onze vereniging.

Pieter was naast zijn rol als Buntstèker een zeer betrokken lid van onze vereniging. Altijd bereidt om zijn handen uit de mouwen te steken of om ons als bestuur te helpen met een advies, tip en goede raad.

Pieter en ik hebben de afgelopen jaren veel opgetrokken, dit vanwege een vergelijkbare privé-situatie. Vanuit die gedachte is hij in het voorjaar van 2020 bij mij achterom komen fietsen. “Hedde gij al vakantieplannen dees joar en zo nie zullen we dan samen goan?” Dat was zijn vraag.  Daar heb ik niet lang over hoeven nadenken. We zijn samen naar de Achterhoek op vakantie gegaan. Veel gelachen, bier gedronken, nieuwe mensen ontmoet en veel gedeeld van wat ons op dat moment bezig hield. Op het terras en in de B&B dachten ze dat we een stelletje waren, Pieter niet te flauw om dit nog even aan te dikken. We zeiden dat we lepeltje/lepeltje sliepen. Een vakantie die onze vriendschap heeft versterkt, een vakantie met een mooie mens ! Dit hadden we beide graag nog een keertje met ons vieren overgedaan.

De laatste keer dat we elkaar hebben gezien, gesproken en hebben vastgehouden is nog geen twee weken geleden. Wij mochten jou, Carla en de kinderen het fotoboek van de Buntstèker geven. De foto’s hebben we samen bekeken, jij gaf tekst en uitleg bij iedere opvallende foto, maar ja dat zijn ze bijna allemaal. Je mooie ondeugende lach en pretoogjes verraden hoe je er van genoot. Dat deden wij ook! Samen hebben we nog gelachen en gehuild!

Zo hebben we nog vele mooie herinneringen aan onze Buntstèker Pietje, veel te veel om op te noemen. Maar deze herinneringen zullen we in ons hart bewaren en raken we dus nooit meer kwijt. Het zal moeilijk zijn voor ons allemaal als we een zittingsavond hebben zonder dat Pietje door de deur komt als de volgende tonprater wordt aangekondigd.

Sterkte aan iedereen die Pietje keihard gaat missen. En zoals hij zelf zei “Ik heb een mooi leven gehad en veel gelachen, maar helaas was het veel te kort.

Dag Pieter, vriend, hele mooie mens, en Buntstèker!

Alaaf!!